Dag 7/8

Goedemorgen luitjes,

En genieten jullie van het prachtige weer? Ik mag aannemen van wel, volgens de berichten moet het fantastisch zijn bij jullie.

Is het dan jammer dat we nu niet in Nederland zijn? Ja, we hadden natuurlijk heerlijk op de camping kunnen zijn en eindelijk een aantal warme dagen in dit voorjaar mogen beleven. Maar ja, gelukkig hoeven we hier ook niet over het weer te klagen en we hebben hier bij ons huis een 100% privé plek met een heerlijk zwembad. Temperatuur 33 graden, zwembad 31 graden!

Maar laten we het eerst eens over gisteren hebben, gisteren zijn we een rondje gereden naar de Westpunt. Eerst naar landhuis Savonet, dat is nu een museum over het koloniale leven van toen. Ook is hier de ingang van het Cristoffelpark. Dit is een natuurgebied waar je kunt wandelen, maar gelukkig ook met de eigen auto door heen kunt rijden. We waren hier om 12 uur en dan is het zelfs niet meer toegestaan om te wandelen vanwege de hitte. De toer door het park heeft verschillende stops als een uitkijkpunt, grotten, indiaanse muurschilderingen, een boka en verder een onherbergzaam landschap van cactussen, doornenstruiken en het is dor, heel dor. Het heeft hier al een lange tijd niet geregend. Wij zien duidelijk het verschil tussen 2006 en nu qua groen.
Wat weer een groot verschil is met "onze" grotten is dat deze altijd fris zijn, zo'n 12 graden, nou hier is het anders, mensen kinderen wat warm.

Na de toer het gingen we het landhuis in en dan zie toch weer veel narigheid over de slavernij. Dit moet toch verschrikkelijk geweest zijn en blijft indruk maken.
Dan was er nog een expositie over de zeeschildpadden, maar daar werden we niet warm van.

Tijd voor de lunch, dus naar de overkant van "de weg naar de Westpunt" (hoe simpel kan een straatnaam zijn), naar een tent die heet Trio Penotti, klinkt al fantastisch. De luiken van deze oude woning hebben de kleuren van kasteel De Haar in Haarzuilens, dus ik vroeg of daar enig verband in zat, nou nee, het waren nog de oude kleuren van alle koloniale woningen/landhuizen.
Na een heerlijke lunch met awa lamunchi, een soort limoenwatersap, heerlijk verfrissend op naar de volgend attractie, de boka's. Een boka is een inham in de kust waar de golven aan de noordzijde van het eiland continu op beuken en dat zorgt voor een prachtig schouwspel van opspattend water. er zijn er met een grot en een natuurlijke brug. De leukste is toch boka Pistol, zie filmpje.

https://youtu.be/E_0909NeD-s

Na de boka's op naar de volgende stop, restaurant Jaanchies in Westpunt. Een begrip sinds 1935. We waren hier al in 2005 en er is niets, maar dan ook niets veranderd. Het is nog steeds een bijzondere plek, een oubollig restaurant met allerlei oude spulletjes uit Nederland en natuurlijk de baas zelf Jaanchie. Bij binnenkomst brengt hij je naar de tafel en komt ie bij je zitten en begint een verhaal te vertellen of eigenlijk het menu. Hij vertelde dit in 2005 exact hetzelfde, het enige wat is aangepast aan de tijd is dat hij nu vertelde geen plofkip te hebben. Verder nog immer blote garnalen, geontwapende zwaardvis en boomkippetje om te kluiven. Yep leguaan, daar waren we voor gekomen, tenminste Joomay, ik had dat ding al in 2005 gegeten en inderdaad erg veel gekluif. Dus papa ging voor de blote garnalen, mama en Amber voor de patatjes.
(we zaten nog een beetje vol van de lunch, maar ja)
Toch nog een klein ijsje toe en weer op weg, met weer een papagaaitje voor Amber.

Nog even getankt en keurig op tijd bij Djamila om haar gelijk maar even uit haar werk te halen.
Voldaan nog even in ons zwembad gepoedeld en een filmpje gekeken en naar bedje toe. Eten hoefde we niet meer...

En dan vanmorgen, dat ging niet als gepland, helemaal niet als gepland.

We zouden om 8 uur naar de Appie, dan ontbijten en dan om 10 uur met Djamila even naar de bank om haar eerste zuur verdiende cheque in te wisselen. Ja, zo gaat dat hier nog.

Dus ik start de auto om 8 uur, niets, maar dan ook niets. Snotverd...
Oké, niet getreurd gelukkig zijn we nog thuis en dus de 24/7 hulpdienst gebeld en die was er in 15 minuten. Kunnen ze wat van leren bij de ANWB. De monteur had het euvel snel gevonden, batterij kapot, wel even gestart met een jumpstart en ik moest maar even naar een automaterialen winkel met een garage een kilometer bij ons vandaan. Oké, geen probleem ik op weg en ik denk ik ga voor de zekerheid even langs een flappentapper, want je kunt hier niet overal pinnen. Na drie lege geldautomaten heb ik geluk bij de vierde, ze zitten gelukkig allemaal lekker dicht bij elkaar hier aan de Caracasbaaiweg. Kom ik bij de garage, wordt de slagboom open gedaan voor me, ik vertel het probleem en zegt die aardige monteur dat ik naar de aanpalende winkel moet om de accu te kopen?!? Oké, oké, Curacao, 's lands wijsheid, 's lands eer.
Dus ik de winkel in, ja natuurlijk weer een rij, maar uiteindelijk stond ik daar met een loodzware accu in mijn handen. Ik met dat ding naar buiten naar die monteur, die pakt 'm aan en plaats de accu vakkundig en jawel, starten lopen. Ik vraag wat ik hem beschuldigd ben en hij haalt zijn schouders op. Hmm wat nu, dus ik geef hem een geeltje en de slagboom gaat open en ik mag eruit.

Als een speer naar huis Yvon opgepikt, naar de Appie en verdomd als het niet waar is, ik was om 10 uur bij Djamila.
Wij naar de bank, was even zoeken, maar uiteindelijk gevonden. En hij was open! We waren niet de enigen, zo'n dertig wachtende voor ons, maar gelukkig voor papa heerlijke fauteuils en een heerlijke airco.
Ook dit viel uiteindelijk wel weer mee en we waren om 11 uur alweer thuis.

Djamila, Joomay en Amber zijn toen weggegaan naar St.Tropez een soort van chique strandtent en zijn daar de rest van de dag gebleven.

Inmiddels was Jolanda, onze Hollandse buurvrouw gearriveerd. Ze is hier voor haar werk een maand en je zou bijna zeggen, wel erg toevallig!
We hebben lekker bij ons zwembad liggen zonnen en om 4 uur kwamen de kinders weer thuis om zich op te maken voor het volgende deel, happy hour bij Zanzibar en gezellig wat eten daar.

Jolanda vertrok ook om zes uur voor een diner afspraak en toen waren we weer saampjes tot een uur of 8, toen heb ik de Joomay en Amber weer opgepikt en kunnen we weer spreken van twee heerlijke dagen.

Morgen weer op pad....