Dag 15
Door: Michael Steffens
Blijf op de hoogte en volg Michael
06 Augustus 2016 | Noorwegen, Briksdalsbre
Hoi lieverds,
Dag 15 en wat voor één!
Vanmorgen eerst maar op ons gemakje ontbeten, lekker piano aan. We hadden warme broodjes besteld dus het was weer een klein feestje.
Nog ff wat rustig aan gedaan en toen de wandelkleding aangetrokken. Dat wil zeggen, een warme sweater, regenjas, pet en niet te vergeten de wandelschoenen.
Gisteravond is het begonnen te regenen en dat is nog niet gestopt, maar daar laten wij ons er niet van weerhouden om de klim te maken naar de gletsjer. Dat is gewoon een moetje als je hier bent.
Een wandeling van een een uurtje bergje op zo'n 250 meter omhoog in drie kilometer. maar als gebruikelijk met vlakke stukken maar ook heel steile stukken.
Na de eerste honderd meter werd het al droog, dus het werd een heerlijke wandeling lang een snelstromende rivier van smeltwater van de gletsjer, zo'n 10.000 liter per seconde! Niet gemeten, maar gelezen.
Wat een prachtige omgeving weer, grote rotsblokken met de mooiste kleuren mos, veldbloemen en dan die bergen...
Zoals gezegd kwamen we na een uur bij de gletsjer en dan heb ik al een paar keer gezegd:"mooier wordt het niet", nou het was weer een groot geschenk. Wat een plaatje, een prachtig blauw meertje onder aan de blauwe gletsjer. En dan die laag hangende bewolking erbij.
Je denkt dat je heel hoog bent, maar dat valt reuze mee. we zijn niet hoger geweest dan 327 meter boven zeeniveau.
Je blijft foto's maken, maar daar mee krijg niet de enorme indrukken vastgelegd die je opdoet. Wat een natuur en al 120.000 jaar oud. Pas sinds de laatste ijstijd zo'n 20.000 jaar geleden is deze gletsjer gaan smelten en op weg er naar toe zie je bordjes met jaartallen tot waar die gletsjer was in bijvoorbeeld 1900 en dat kun je niet bevatten als je ziet hoeveel ijs er dan weg is en hoe de natuur zich heeft aangepast met de begroeiing, de bomen, de struiken, het is net als of het altijd al is geweest.
Er waren trouwens geen pinguïns. Geen trollen, geen elanden, wel geiten.
Onderweg terug de meegebracht broodje gegeten in een overdekte picknick plek en er kwam gezellig een Belgisch stel bij ons aan de picknickset zitten.
Die net als iedere toerist hier (behalve de bussen vol Aziaten) aan het rondtrekken waren.
Erg grappig dat zij hetzelfde ervaren als wij, woorden tekort over de schoonheid van het land, de vriendelijke en behulpzame mensen, de propere campings.
Terug op de camping een heerlijk kopje koffie gedaan en toen weer op pad. Nu het wandelpad rond de camping. Ook bergje op bergje af, maar wel ook weer prachtig met een mooi vergezicht naar het Dalelva fjord.
Oja, nog een bijzonde bloem op de gevoelige plaat gezet met een bijzondere naam, de vaginatum. Ik begrijp nu waar het Belgisch foef vandaan komt ;-)
De rest van de dag doorgebracht in rust, lekker gekookt samen en nu hoor en ruik ik de koffie.
Morgen naar Lærdal.
Dag 15 en wat voor één!
Vanmorgen eerst maar op ons gemakje ontbeten, lekker piano aan. We hadden warme broodjes besteld dus het was weer een klein feestje.
Nog ff wat rustig aan gedaan en toen de wandelkleding aangetrokken. Dat wil zeggen, een warme sweater, regenjas, pet en niet te vergeten de wandelschoenen.
Gisteravond is het begonnen te regenen en dat is nog niet gestopt, maar daar laten wij ons er niet van weerhouden om de klim te maken naar de gletsjer. Dat is gewoon een moetje als je hier bent.
Een wandeling van een een uurtje bergje op zo'n 250 meter omhoog in drie kilometer. maar als gebruikelijk met vlakke stukken maar ook heel steile stukken.
Na de eerste honderd meter werd het al droog, dus het werd een heerlijke wandeling lang een snelstromende rivier van smeltwater van de gletsjer, zo'n 10.000 liter per seconde! Niet gemeten, maar gelezen.
Wat een prachtige omgeving weer, grote rotsblokken met de mooiste kleuren mos, veldbloemen en dan die bergen...
Zoals gezegd kwamen we na een uur bij de gletsjer en dan heb ik al een paar keer gezegd:"mooier wordt het niet", nou het was weer een groot geschenk. Wat een plaatje, een prachtig blauw meertje onder aan de blauwe gletsjer. En dan die laag hangende bewolking erbij.
Je denkt dat je heel hoog bent, maar dat valt reuze mee. we zijn niet hoger geweest dan 327 meter boven zeeniveau.
Je blijft foto's maken, maar daar mee krijg niet de enorme indrukken vastgelegd die je opdoet. Wat een natuur en al 120.000 jaar oud. Pas sinds de laatste ijstijd zo'n 20.000 jaar geleden is deze gletsjer gaan smelten en op weg er naar toe zie je bordjes met jaartallen tot waar die gletsjer was in bijvoorbeeld 1900 en dat kun je niet bevatten als je ziet hoeveel ijs er dan weg is en hoe de natuur zich heeft aangepast met de begroeiing, de bomen, de struiken, het is net als of het altijd al is geweest.
Er waren trouwens geen pinguïns. Geen trollen, geen elanden, wel geiten.
Onderweg terug de meegebracht broodje gegeten in een overdekte picknick plek en er kwam gezellig een Belgisch stel bij ons aan de picknickset zitten.
Die net als iedere toerist hier (behalve de bussen vol Aziaten) aan het rondtrekken waren.
Erg grappig dat zij hetzelfde ervaren als wij, woorden tekort over de schoonheid van het land, de vriendelijke en behulpzame mensen, de propere campings.
Terug op de camping een heerlijk kopje koffie gedaan en toen weer op pad. Nu het wandelpad rond de camping. Ook bergje op bergje af, maar wel ook weer prachtig met een mooi vergezicht naar het Dalelva fjord.
Oja, nog een bijzonde bloem op de gevoelige plaat gezet met een bijzondere naam, de vaginatum. Ik begrijp nu waar het Belgisch foef vandaan komt ;-)
De rest van de dag doorgebracht in rust, lekker gekookt samen en nu hoor en ruik ik de koffie.
Morgen naar Lærdal.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
