Dag 2

Goedemorgen, jullie kunnen nu onder het genot van een zondagmorgen ontbijt dit verslag lezen van de tweede dag van onze belevenissen in Marokko.

Het begon gelukkig al lekker vroeg met de roep voor het eerste gebed vanaf de minaret rond 5:00 uur. Zo de dag kan beginnen. Toch maar nog even blijven liggen tot acht uur om daarna van een heerlijk ontbijt te genieten op het dakterras. Het leek wel een high-thee. Heerlijk in de zo'n genieten van allerlei vers gemaakte pannenkoeken, vers brood, cake, yoghurt, verse vruchten, verse sap, kannetje koffie..... Tjonge, jonge wat een feest.

Om tien uur werd onze huurauto gebracht en na het invullen van drie formulieren, konden we op pad. De chauffeur bracht de auto met ons naar buiten de medina, was geen overbodige luxe, wat een gekkenhuis, heerlijk al de mensen met ezeltjes (4x4 zoals ze dat hier noemen), karren, brommers, fietsen en allemaal vriendelijk voor ons en de continu claxon aan de kant.

Buiten de median kon ik dan zelf aan het roer op naar de eerste stop, de tuinen van Manara. Een mooi gelegen park tegen de achtergrond van de besneeuwde toppen van het Atlas gebergte.

Na een rondje gelopen te hebben zijn we voor een bakkie naar een nieuwe winkelcentrum gegaan, wat een geweldig mooi ding. De bovenste twee verdiepingen waren één grote speeltuin met allerlei attracties als een pretpark. Daarbij een galerij met allerlei eettentjes, voor ieder wat wils met een de tafels en stoelen op een enorm buitenterras.

Toen weer verder naar de tuinen van Majorella, een prachtige tuin vol met cactussen, waterpartijen, en dat alles rond een villa in een zeer indringende bijzondere kleur blauw.

We zijn weer terug gegaan naar die Mall voor de lunch, heerlijk buiten in de zon genoten van een heerlijke clubsandwich.

We hebben alle moed verzameld om rond de medina langs de 19 km lange stadsmuur te rijden. Nou dan zie je wat. Alles wat ik dertig jaar geleden gezien had in Bagdad kwam weer voorbij, alsof voor mij de tijd heeft stilgestaan. Dezelfde autorepratiebedrijven, nee dit mag je geen garages nomen. De bandenbedrijven verkopen alleen gladde tweede hands banden. Maar wat een leven, prachtig om dit te zien. Al die vrouwen er tussen door in de mooiste kleuren jurken. Wat een kleuren schouwspel tegen de terracotta gekleurde gebouwen.

Uiteindelijk de auto geparkeerd op een bewaakte parkeerplaats voor de komende twee nachten, want morgen gaan we lopen door de medina met een gids.
De wandeling vanaf de parkeerplaats naar onze riad is al een belevenis. We moeten dan over het Fna plein met de slangenbezweerders, de mannen met de aapjes, de muziek en dans groepen... Wat een levendigheid en een herrie. Er worden voren bestookt om vlees te bakken, yep shoarma en allerlei andere hapjes. Echt een genot om hier rustig over heen te wandelen.

In onze riad aangekomen genoten van een Marokkaanse koffie en dan weer op pad. We werden om acht uur opgepikt voor een Marokkaanse avond, Chez Ali, fantasia.

En jawel klokslag acht uur was er een jongen om ons op te pikken. Wij met hem mee doen de souk, komen we bij de één of ander toeristenburo. Even wachten en dan de vraag: Germany? No Oland! En toen ow, Sonja Bakker! Wij, huh?!? Is dat nu Oland? Geen Cruïf meer? en Koelit? Waar gaan we naar toe in deze wereld.

Oke, dan plots weer in de benen en lopen naar een taxistandplaats buiten de souk, en jawel niemand. Nog een klein halfuurtje wachten, want de bus voor ons had een aanrijding gehad. Na maar weer een stukje lopen en jawel, daar was ie dan eindelijk. Nou deze chauffeur had er zin in. Hij de verloren tijd wel even goedmaken. Met werkelijk zijn hand niet van de claxon en de groot licht hendel door de stad, zelden zoveel mensen aan de kant zien vliegen, war een malloot. Maar wel weer grappig, het was net zo'n James Bond film, die as een malle door te smalle straat vliegt.

Uiteindelijk dan toch op tijd voor eerst het diner en toen de show.
Je komt in terecht in een soort Efteling zonder attracties, maar wel als 1001 nacht. Dus een paleis en bedoeiententen. Wij in zo'n grote tent aan tafel. Eerst een soep met bruine bonen, rijst en natuurlijk mint. Een soort van " niet bij nadenken" soep.
Toen een tahin met lam en pruimen. Vervolgens een enorme schaal met couscous, kip en allerlei groenten en als dessert een onmetelijke schaal met fruit.

Toen was tijd voor de grote show. Wij naar buiten en dan plaatsnemen op de tribune rond een enorme zandbak, want er kwamen veel paarden aan te pas.
En begint het spektakel, een een stuk of acht man als een malle van de ene naar de andere kant in galop naast elkaar en volgt een enorm geweersalvo. Dit wordt nog een paar keer gehaald. Dan wat mannen die kunstjes doen, als we vaak in het circus of bij westerns hebben gezien. Toen werd er een prieel de zandbak in gereden met drie danseressen die een soort buikdansact deden. Toen weer wat geweersalvo,s en jawel een enorme grote groep met muzikanten en zangeressen in klederdracht, allen Berbers. Deze kwamen overigens ook aan tafel muziek maken tijdens het diner.
Er werd afgesloten met wat vuurwerk.
Alles bij elkaar toch weer een leuke avond van eigenlijk net niks bijzonders.
We werden weer keurig terug gebracht naar het plein, want ja verder kom je niet met de auto. Laatste stukje over het bijzondere lopen, wat gewoon geweldig is, zelfs om middernacht.

Ja, nog even dit stukkie dichten en dan weer mijn bedje in. Morgen weer een nieuwe dag met bijzondere indrukken.

Wat ik toch wel nog kwijt moet is de enorme gastvrijheid, behulpzaamheid en vriendelijkheid van de mensen hier. Echt hartverwarmend. Weg alle vooroordelen! (Als ze er al waren)

Nog geen seconde spijt, ondanks of misschien wel dankzij het enorme cultuurverschil.