Suriname dag 7

Fawakaa!

Daar zijn we weer met een verslag van een bewogen dag.

Het begon al vroeg, om 5:30 liep de wekker af, even badderen, ontbijtje, telefoontje met de vertrouwde basis in Bunnik, nog een bakkie en op pad.
Op weg naar ons eerste TV optreden van vandaag. Een ochtend programma van de Surinaamse Televisie Stichting, Mmanten Taki, wat zoveel bekend als Ochtend praatje.
Een programma waar mensen over allerlei zaken worden geïnterviewd, zo ook ik. Weer een podium voor de promotie van de waterleidingsprinkler. Eerst even naar de make-up en dan wachten tot ik aan de beurt was. Dan de studio in, microfoontje opgespeld en dan maar afwachten wat er wordt gevraagd, er is namelijk geen repetitie, geen vragen vooraf, nee onvoorbereid erin. En nog belangrijker geen tweede kans, want het programma wordt live uitgezonden.
Ging goed, was een weer een mooie ervaring en ik kreeg het vraaggesprek op een stickie mee, voor later.

Lopen we op de weg naar buiten nog de vice voorzitter van de Assamblee tegen het lijf, zeg maar de voorzitter van de ministerraad.
Nog even mee staan kletsen en deze man was zeer geïnteresseerd en wilde dit issue sowieso in januari op de agenda hebben, er branden teveel oude erfgoed panden af.

Toen naar Huize Ashiana, een staats woonzorginstelling met een verzorgingsgedeelte. Dit is dus een tehuis voor de armen.
Hier gaan we de eerste waterleidingsprinklers aanbrengen als geste naar deze mensen/instelling.
We zijn dus naar de ziekenboeg geweest om e.e.a. te bekijken. Dit is dus het deel wat wij een verzorgingstehuis noemen.
Dit was niet grappig, een graadje of 33, geen airco, zes op een zaaltje, geen enkel vorm van privacy, nog geen deuren in de toiletruimte, geen meubilair van het tehuis, een paar oude kasten van de mensen zelf. Nee, dit was echt afschuwelijk. En dan de lucht...
Ze hebben ons verteld dat dit binnenkort wordt gerenoveerd. Jaja.

Na deze bijzondere ervaring weer op pad, waren toe aan een bakkie, dus naar een koffie tent. Staat er toch een reclamebord voor de deur met een kapsalon! Dus het was voor mij duidelijk, een kapsalon à la Paramaribo. Man wat een feest en wat een contrast met het bezoek aan Ashiana.

Wij weer naar de volgende TV zender, dit keer ABC, Ambie's Broadcast Corporation. De oprichter van deze zender was Andre Kamperveen, een van de mannen die omgekomen is tijdens de december moorden.

Nu voor Magazin 4, een dagelijks actualiteiten programma. Ging op delfde wijze als in de ochtend, echter nu met een zeer vrolijke presentator die er gewoon een leuke middag van wilde maken, dus het vraaggesprek was zeer los. De moeilijkste vraag was wat ik van Suriname vond tijdens mijn eerste vakantie hier. Geef dan maar een politiek correct antwoord, dus heb ik verteld dat in Suriname een zeer bijzonder land vind. Het gesprek ging verder goed en ook daar krijg ik de beelden nog van. De presentator, Gerald Vliet, wilde graag in contact blijven om te helpen bij de verdere promotie. Ik heb in de afgelopen dagen al wat meer Facebook vrienden opgedaan.

Zo nu op weg terug naar het hotel. Je raadt het al eerst maar een bakkie gedaan en toen naar een cafe verderop om onze aanstaande excursie voor woensdag naar Brownsberg te regelen.
Hierna nog even naar de kamer en dan maar weer de deur uit voor het diner, het was inmiddels 21:00 voor we aan tafel gingen en uiteindelijk is het nu 23:30 na weer een bijzonder maal. Eerst cassave soep, dan bruine bonen met worst en gerookte kip met rijst en dan nog een stuk bojo, mensen wat een feest (weer).

Nu maar weer snel naar bed, morgen weer vroeg op pad voor een presentatie aan diverse beleidsmedewerkers, brandweer en enkele andere zorginstellingen. Ik heb er zin in!

Zoals je gelezen hebt was het weer een dag om niet meer te vergeten.

Helaas houden jullie het film/foto materiaal tegoed.
Maar zoals mijn moeder altijd zegt, het verlangen is mooier dan het bezitten.

Tot morgen!