Dag 11

Hoi Lieverds,

Goedemorgen, hier weer een update van onze reis.

Eerst even iets over het weer... we vertrokken met regen vanuit Sydney en kwamen een soort van droog aan hier in Cairns. Wel zwaar bewolkt en een graadje of 28. De tweede dag hier zijn we naar Port Douglas en Mossman geweest met regen, warm water dat dan weer wel en toch wel een graadje of 28.
Eergisteren met de Silverswift de oceaan op geweest, bewolkt en aan het einde van de dag weer een flinke bui. En gelukkig weer niet koud, gewoon 28 graden.

Gisteren naar Karunda geweest en de zon is er weer, graadje of 29 en lekker veel zon en de verwachting is dat zeker de komende week zo zal blijven voor ons, ondanks onze start van de roadtrip naar het zuiden, dat is dus hier van de warmte af.
Dat voor de weer update.

Gisteren dus naar Karunda.
Nu zelf maar eens gereden en het valt mij alles mee, echt niet zo ingewikkeld, dit komt misschien omdat we al een week in Australië zijn en ik al gewend ben aan het “verkeerde” rijden. Wat wel vreemd is dat je zou denken dat met dan ook aan de linker kant van de stoep loopt, maar dat is dus niet zo...mmmmh.

We zijn naar Karunda gegaan met een kabelbaan die net boven de toppen van de bomen zo’n 7,5 km het regenwoud is gaat. Twee tussen stops onderweg, met mooie vergezichten en de tweede met een blik op de Barron Falls, een 250 m hoge waterval met de eerste onderwater elektriciteits centrale ter wereld. Even een triviaaltje er tussendoor.
Kabelbaan was top, de stilte boven en de uitzichten waren prachtig.

In Karunda even een bakkie gedaan een combi kaartje gekocht voor twee dierentuintjes, één met vogels en ééntje met Koala’s en andere inheemse dieren.
Eerst die vogelkooi maar in, want dat was het. Alle vogels vlogen vrij in de ruimte in een enorme tent van gaas.
Alle vogels zo mak als maar kan, dus alle gelegenheid om ze te fotograferen. Wat een kleuren! Was erg leuk, beetje jammer dat de helmkasuarissen niet overeind kwamen. Een manshoge vogel!
Verder veel papegaaien, kakatoe’s, vinken, parkieten, reigers, eenden, zwanen, schildpadden, makau’s, duiven, etc.,etc.

Toen over een markt naar de Koala’s. De markt bestond uit allerlei souvenirstalletjes als kangoeroe bont, krokodillenleder, edelstenen, allerlei geneeskrachtige oliën. Maar ook allerlei leuke dingen gemaakt van het scrotum van de kangoeroe! Wat te denken van een sleutelhanger? Of een geldbuidel? Wat te denken van een boemerang met de waarschuwing dat hij terugkomst bij het gooien, duh....

Goed, de koala’s. Ook dit was en een erg open tuin, een soort kinderboerderij, waarbij alleen de krokodillen toch wel achter een stevig hek in en rond een vijver lagen. Maar verder walibi’s, kangaroe, wombats, buidelratten, slangen en natuurlijk als hoofdattractie de koala’s. Erg makkelijk te fotograferen dieren, zitten erg stil ;-). Al met al weer een leuke ervaring.

Tijd voor een broodje en wat te drinken en daarna even naar het infocentrum om te vragen waar die Aboriginals nou zitten, met die didgeridoo‘s. We werden te woord gestaan door Willem, een geboren Vlaardinger die via de Veluwe en allerlei omzwervingen in Australië is terecht gekomen. Yvonne komt ook uit Vlaardingen, dus Willem liep helemaal leeg, werd zijn dag.
Dat met die Aboriginals werd niks, andere park, geen tijd meer...
Maar hij tipte ons met een mooi wandelpad weer door het regenwoud naar het treinstation, want daar moesten we uiteindelijk toch naar toe voor de terugreis.
Was een goede tip, mooi pad, kilometertjes of vier, want toch weer een andere ervaring werd, want dat andere regenwoud was met veel regen. Nu met zon.

We waren lekker op tijd op het historische stationnetje en konden nog even lekker genieten op een bankje alvorens we “all aboard” hoorden. We zaten lekker ruim in een historische wagon van toch aan 80 jaar oud. Nr. 12 om precies te zijn, er hingen 14 wagons achter twee diesellocomotieven.
Exact op tijd om 15:30 vertrokken we voor een rit van 1,5 uur die omvloog. Wat een prachtig reis. Wat een uitzichten. Daar waar er wat bijzonders te zien was reed hij wat langzamer en bij de Barron Falls stopte hij helemaal om iedereen even er uit te laten voor een foto gelegenheid.

En weer verder... het hoogtepunt was toch wel het oversteken van een hoge brug langs een waterval. Prachtige plaatjes geschoten.

Vanaf het station met een shuttlebus naar het kabelbaan station en toen weer naar het hotel. Even douchen, relaxen en om zeven uur weer ergens uit eten. Yvonne had een restaurant in de buurt gevonden met goede recensies. Cock & Bull!
Nou daar was idd niets mis mee. Uitzoeken van een menu kaart, dan naar een aardige mevrouw om te bestellen en je kreeg een buzzer mee voor als het klaar is. Een ouder echtpaar naast ons kwam ons nog vertellen dat de porties niet echt klein zijn. Lieten foto’s van hun borden zien, dus maak je borst maar nat. (Ze kennen mij nog niet).
Daar ging de buzzer, ik had cajun fish & chips met salade. En mama een schnitzel pommmes. Tjonge wat een bord voer! En gewoon erg lekker. Was dus een succes, want we vonden het allemaal erg lekker.

Voldaan weer terug gewandeld naar ons hotel, bakkie gezet en drie afleveringen zitten kijken van de Zweedse serie Blue Eyes op Netflix. Heerlijk wat een vakantie.

Was gisteren dus weer een fantastische dag en terugkijkend hebben nog geen slechte dagen gehad, alles gaat goed en iedere dag veel zien en beleven. Inmiddels zo’n 125 km gelopen, 20 km gefiets, dus het is ook een soort van actieve vakantie.

Vandaag een eerste rustdag, een wasje draaien, even strijken, wat boodschapjes doen en dan morgen weer op pad, morgen naar Townsville zo’n 350 km naar het zuiden, de roadtrip gaat dan echt beginnen.