Dag 6

Zo voor vandaag weer genoeg te schrijven. Wat een vakantie!
Vanmorgen bijtijds vertrokken uit Taroudant na weer een heerlijk ontbijt die hier altijd inclusief pannenkoeken is. Ik ken iemand die daar van droomt.

O ja voor ik het vergeet, nee nog geen opnamen gemaakt met de 360 graden camera, telkens vergeten, echt, drama.

Maar goed wij op weg, eerst de medina uit en dan wordt het snel rustiger op de weg. Af en toe een vrachtwagen, maar toch vooral karren met een ezeltje ervoor. En dan de vrouwen met in de mooiste kleuren gewaden aan en ja er zitten ook Veerkampjes bij.

Plots moesten we remmen voor een kudde kamelen met hun jongen die de weg overstaken, dat is altijd leuk voor wat foto's. We komen trouwens zeer veel kudden tegen, dan weer schapen, dan weer geiten en altijd met een hoeder of hoedster. En op plekken, echt in the middle of fu..ing knowere!

Na weer veel variaties in kleuren in landschappen komen we plots bij een prachtig stuwmeer. Dat blauwe water steekt prachtig af tegen het overwegend rode gesteente.

We hebben niet de snelste route genomen vandaag, maar een soort van b-weg... Dan kan het gebeuren dat zomaar het asfalt stopt en je kilometers door een grindbak moet stuiteren.
Echt hele stukken verlaten gebied, maar een beetje avontuurlijk mag het wel zijn.

Uiteindelijk kwamen we toch weer op het asfalt van de hoofdweg uit naar Sidi Ifni. Het werd ook weer tijd voor een koffie stop, ook nog even getankt en weer verder.
Na 215 km kwamen we aan bij ons B&B voor drie nachten. Een prachtige locatie aan de oceaan. Strand voor de deur. Kwartier gemaakt en toen naar het strand en het werd tijd voor een lunch bij een strandtent. Lekker weer tahin met kefta voor de meisjes en met kip voor de jongetjes. En natuurlijk frites er bij.
Toen jawel de schoenen uit en de voetjes in de zee.... De eerste drie maanden geen zweetvoeten meer, mensen kinderen wat koud. Nee, het wordt deze vakantie niet zwemmen in de zee.

Nog een bakkie gedaan en toen gevraagd naar die mooie rots hier in buurt. 10 km verderop zei de beste man, ja hoe weet ik dan dat ik er ben, vroeg ik. Toen werd er een tweede bij geroepen, die moest van ver komen, maar als men je hier kan helpen, dan zullen ze dat niet nalaten. Er werd verteld bij een bord met witte appartementen, oké, wij op weg.
En jawel, precies na 10 km stond het bord met de appartementen en daar nog een eens nagevraagd, ja, hier naar beneden en naar links lopen. Oké, wie wel eens in Portugal is geweest kan zich inbeelden hoe ver je naar beneden moet naar een strand, yep hier ook. Toen we eindelijk beneden waren en op het strand stonden, bleek dat dat stukje naar links een serieus stukje was.
En wat zie ik staan? Vier quads. Ik denk dat gaat 'm worden, dus al snel kwam er een man naar ons toe, vertelde de prijs (huur je bij ons nog geen waterfiets voor) en hop wij met de quads over het strand knallen. De verhuurder voorop, want je bent hier niets zonder een gids ;-).
Wat was die rots formatie mooi, we waren ook precies op tijd met de stand van zon. Die rots is al rood, maar met die lage zon was het helemaal prachtig.
Onze gids vroeg mijn telefoon en heeft ons de hele terugweg gefilmd, en verdomd nog best goed ook. Dus binnenkort op YouTube.

Toen we terug waren nog een drankje gedaan en weer naar boven geklommen.
In de auto weer terug naar ons verblijf. Lekker opgefrist voor het diner.

We wisten niet wat we zouden krijgen, maar we werden zeer aangenaam verrast. Een prachtige salade met octopus als voorgerecht. Het hoofdgerecht was een vis op spietjes met rijst, een soort aardappelkoek, en wat wortelsalade. Een heerlijke saus erbij en het feest was compleet. Nog een stuk mokka ijstaart toe. Nog een paar bakken koffie en hop onder de klamme lappen een stukkie typen.

Wat een dag, wat een dag...

Morgen ga ik met mijn blije bakkes in de zon liggen, dus verwacht morgen geen spannend verhaal, alhoewel je weet het maar nooit. We zijn tot nu toe iedere dag nog aangenaam verrast.